بی زاد و توشه

رسم مهمانی رفتن را مولایم علی

به سلمان آموخت

یک بار زیارت

سنگ قبر سلمان

بعد رو به سوی تو.

رمضان مرا اینگونه بپذیر:

بدون هیچ زاد و توشه ای از حسنات و قلب سلیم بر شخص کریمی وارد شدم
و در پیشگاه کریم بردن زاد و توشه زشت ترین کار است

بی گدار

بی گدار به آب زده ام

یک روز مانده

به رمضان

و شعبان

نا امید از کنارم رد میشود...

إِلَهِی قَدْ جُرْتُ عَلَی نَفْسِی فِی النَّظَرِ لَهَا فَلَهَا الْوَیْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهَا

خداوندا! با مهلت و میدانی که به نفس داده‏ ام، بر خویش ستم کرده‏ام، پس اگر مرا نیامرزی، پس وای بر من.