مکن ای صبح ...

کور بود اگر چشم  روز

قطعا دیدنی نبود

چوبه ی ناقه و سر بی معجر...

  

 

+ امشبی را شه دین در حرمش مهمان است

وصیت

وصیت کرد پیرهن کهنه ات را مادرت

ای کاش ... هیچ!

شاید انگشترت را نذر کرده بود... مادرت!

 

 

+ قصه ها روز به روز کاملتر میشوند

دیروز رکوع بود و یک انگشتر

فردا سجده  و هم انگشت و انگشتر

مادرت

حر بود و

رفعت نامه فاطمه س

ماییم و

سوی نگاه فاطمه س...

   

  

++ مادری  میکنی برای ما

گرنه سر ما کجا و

سودای سر حسین؟

ابا عبدالله

زهیر بود و

راهی برای از تو گریختن

ماییم و

دلی برای به تو رسیدن ...

(نکته سنج ها حواسشان بود ، جان فدای همه ی نکته هاشان!)

 

 

+پدری میکنی تو وگرنه ما کجا

و بندگی خدا کجا؟

یا اباعبدالله

خواب

متن روضه ها

یکسر لالایی ست

شهر اما چرا در خواب است؟؟

  

+لالایی و مادرانه هایش

را هم برای ما خواستی،

خوابیدیم!

شوک

مهرِ تاریخ گل میکند

آنجا که طلوع شمسی عمر من

دست به دامن  هلال قمر تو میشود...

  

+ +بیست و سه مهر بیست و اندی سال قبل

امشب مصادف با اول محرم الحرام بیست و اندی سال از عمر من

مرا با مُحَرَمت تمام کن حسین ، محیا و مماتم...

والفجر

قسم به تو

آن هنگام که طلوع میکنی

از بلندای نیزه ها...

    

 

+دستم را بگیر

یک گوشه بنشان

حرفهای من و تو نا تمام است..

صریع العبرة

ایستاده کنار کوه حسین َ ش

دستها رو به آسمان

و اشک و اشک و اشک!

 

اَلْحَمْدُ لله الَّذى لَیْسَ لِقَضآئِهِ دافِعٌ وَلا لِعَطائِهِ مانِعٌ....

 

+ به کوه تکیه  آری

به جماعت کوفی اما...

 

ایستاده ای کنار کوه مثال جدت

دستها رو به آسمان

و اشک و اشک و اشک!

 

+تکیه به کوه آری

به جماعت ما اما...

 

نمک همان نانی

که خدا بر سر سفره ما گذاشت

حسین

 

++اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا صَریع َالعَبرةَ السّاکِبَة

سلام بر تو ای به خاک افتاده ی اشک های روان

فدیناه بذبح عظیم

اول قربانی او را قبول کرد

سپس خود او را قربانی کرد

و این یعنی آخر همه ی قربانت شوم های عالم...

  

+ شهادت حضرت مسلم ع تسلیت

جان ِ عمو جان

حتی اگر پدر هم کنارت باشد

گاهی خواستنی هایت

از جنس دستان عموست...

      

      

مولا جان میلاد عمویتان مبارک...