امانت

نبود نه خود, نه زره, نه شمشیر اندازه اش

اما هم امامش بود و هم میدان و هم دشمن 

مرد شده بود حتی بزرگتر از اندازه خودش...

+شب پنجم-امانت برادر

یک راه

میان آن همه غم

دو پسر بودند و یک راه برای شادی دل مادر

و دل مادر بود و فقط حسین ع ...

+روز چهارم-میوه های دل زینب

لبخند کوچک

گاهی اوقات هم آدم دلش میخواد

جانش را بدهد اما مادر بخندد

حتی یک لبخند کوچک...

+روز چهارم-پسران زینب

اهدای خون

همه ی اهلشان خون داده بودند

خبر به گوش رقیه رسید!!

خون را بدون گوشواره نداد ...

+روز سوم-دختر-فاطمه ی حسین

خرابه ی آروزها

سه سال کافی بود رسیدند به مرادشان

پدر آرزوی دیدن پیری دختر

و دختر آرزوی میزبانی پدر...

+روز سوم-خرابه-فاطمه ی حسین

شکافت دلم را شکاف لبت

چهل منزل هرچه چشم روشنی

بود را من جور کردم

شکاف دیوار خرابه هم بود پدر

تو چرا اما با خود شکاف لب آوردی؟؟!

+روز سوم-خرابه-فاطمه ی حسین

اعوذ بالله از غارت معجرها

حسین ع روضه خواند

اللهم انی اعوذبک من الکرب و البلاء

زینب س یکی یکی گره معجرها را سفت کرد...

+شب سوم-امان از دل زینب س

ارفع راسک

آب را بست و به نیزه حسین ع سربلند شد

حسین ع آبش داد و به دامانش حر سربلند تر

اهل جبران است پسر فاطمه س.. 

پ.ن

حسین ع است دیگر 

سربلند میکند 

آنکس که سربلندش میکند... 

+روز دوم-حر

آباد می کنی بدون آب

خاک پای حسین

دامن کربلا را گرفت

آباد شد بی آب...

+روز دوم-ورود به کربلا

میشود...

قصدشان انداختن تو بود

با پیمانشکنی از چشم حسین نشود

از بالای دارالعماره که میشود... 

+روز اول-مسلم